Wat yoga voor mij betekent
Aan mijn eigen yogareis begon ik zo’n 20 jaar geleden, na een burn-out. Net als velen vond ik mijn weg naar yoga op zoek naar genezing, naar een manier om mezelf weer op te bouwen. En wat ik ontdekte, was dat yoga niet alleen mijn lichaam kalmeerde, maar ook mijn geest. Het gaf me de ruimte om te voelen, om te vertragen en om te accepteren wat er was – zonder oordeel.
In de Sleeping Swan komt die les bijzonder duidelijk naar voren. De houding vraagt om een diepe overgave, om je lichaam te vertragen en ruimte te geven voor ontspanning.
Maar in het begin ervoer ik hier veel weerstand. Mijn lichaam wilde niet meewerken, het wilde niet toegeven aan de stretch. Het voelde alsof het mijn grenzen overschreed.
Maar wat ik leerde, was dat deze weerstand juist de kans was om te groeien. Yoga nodigde me uit om niet in de weerstand te blijven hangen, maar juist te onderzoeken: wat gebeurt er als ik de weerstand loslaat?
Nu, als ik de Sleeping Swan doe, voel ik me helemaal anders. Dezelfde weerstand die ik vroeger zo intens voelde, heeft plaatsgemaakt voor een diepe ontspanning. Het is een oefening in het toelaten van wat is, zonder te verzetten. Wanneer ik me in de houding bevind, herinner ik mezelf eraan dat ik kan kiezen om de weerstand los te laten, zelfs als deze onvermijdelijk lijkt.
Het is een les die verder gaat dan alleen de mat: in het leven, wanneer we weerstand ervaren, kunnen we ook daarin kiezen om te ontspannen, om ruimte te geven aan wat er is, en om te vertrouwen dat de spanning vanzelf kan verdwijnen wanneer we het toestaan.
De Sleeping Swan heeft me niet alleen geleerd om fysiek los te laten, maar ook mentaal en emotioneel. Wat begon als een ongemakkelijke houding, is nu een moment van diepe rust en reflectie. En elke keer als ik erin ben, voel ik me dankbaar voor de les die ik heb geleerd: dat zelfs de grootste weerstand kan worden losgelaten, dat je jezelf kunt toestaan om in het moment te zijn zonder jezelf te forceren.